Ik ben nog jong, ben pas net met m'n carrière begonnen en heb een mooi papiertje dat zegt dat ik iets van computers weet. Dus sinds ik LinkedIn heb, weten recruiters niet hoe snel ze mij een berichtje moeten sturen om te smeken of ik alsjeblieft ze mijn nummer wilde geven of dat ik met ze af wilde spreken voor een bakje koffie. Misschien dat ik maar 's op m'n profiel moet zetten dat ik helemaal geen koffie drink. Wat is er tegenwoordig mis met bier?
Tijdens m'n sabbatical was het relatief rustig, maar zodra ik weer iets van me liet horen kwamen ze in hordes aangesneld. Dan weer voor een baan als frontender bij een hip bedrijf in Amsterdam, daarna backenddevver voor een medisch bedrijf in een plaats waar ik nooit van gehoord had, en als klapper werd ik gevraagd te verhuizen naar Schotland om als backender aan banksoftware te werken voor het lullige bedrag van een ton per jaar. Ja, kom nou, daar doen we het niet voor hè :P
Wat me ook altijd al verbaasd heeft, is het uiterlijk van recruiters. Volgens mij wordt er heel sterk voorgeselecteerd voor HRM-plekken op of iemand wel aantrekkelijk genoeg eruit ziet. Zelden krijg ik een berichtje van een vrouwelijke recruiter waar ik niet meteen bij denk: 'Oeh, die ziet er leuk uit.' -ja, zo plat ben ik soms, doe niet moeilijk- En nu ik ook twee meiden ken (nouja, kennen..., ik had ze graag beter gekend :)) die de studie HRM volgen, begin ik sterk het vermoeden te krijgen dat de selectie al vóór de studie begint :P
Maar elke recruiter krijgt wel een berichtje terug als ze de moeite erin hebben gestoken er mij een te copy-pasten en de juiste naam erboven te zetten. Want wie weet heb ik ze ooit nog nodig...
