Laatst was ik bij een oud-collega om The Genius te kijken en zijn bier op te drinken. Op een gegeven moment raakten we aan de praat over hoe je verandert in de loop der tijd en dat je echt wel volwassener wordt en beter met situaties om leert gaan. Ok, ik heb bij mijn vorige baan als consultant geleerd socialer te zijn (als ik mijn broertje moet geloven) en heb ik geleerd dat er toch echt een grens zit aan wat ik mentaal aankan, waardoor ik nu vaker voor mezelf kies en eerder wat rust pak. Maar geldt dit voor alles? Zou ik anders zijn omgegaan met een prachtige flirtende vrouw bijvoorbeeld?
Afgelopen twee jaar zag ik regelmatig dezelfde barvrouw. Out-of-my-league-knap en barvrouw dus per definitie al off-limits :P (misschien moet ik maar marketing gaan doen als ik nog meer buzzwords ga gebruiken) Elke keer lachten we lief als we elkaar zagen, maar we praatten nooit, tenzij je hoi zeggen, bier bestellen en op m'n kop krijgen voor het rond laten slingeren van m'n jas 'praten' noemt. Totdat ik met een vriend aan de bar zat en zij aan de andere kant glazen schoon stond te maken en opeens in het gesprek sprong toen ik net met die vriend erop geproost had nooit meer aan een vriendin te beginnen.
In de weken die volgden hadden we gesprekken die niet soepel liepen, maar tegelijkertijd begon ze te flirten, wat mij ontzettend verwarde. Bang maakte het me zelfs. Wilde ze meer fooi? Wilde ze met m'n gevoelens spelen? Of erger: wat als ze het echt meende? Help! Weg was de rust in m'n hoofd die ik eindelijk had gevonden na acht maanden sabbatical.
In de maanden die volgden chatten we veel, zochten we elkaar op in de kroeg, en tussendoor vlogen mijn gedachten en gevoelens alle kanten op. Ook toen het flirten allang weer over was en terwijl ze nooit echte interesse in mij getoond had. Verliefdheid is iets naars. Soms kom je gewoon rode vlaggetjes te kort en vind je het wel prima als iemand je aan een lijntje houdt.
Zou ik vijf jaar geleden net zo gereageerd hebben? Ik was toen net een jaartje single, had nog een libido, en was op zoek naar een vriendin. Ik denk dat ik net zo radeloos was geweest maar tegelijkertijd ook veel meer had gepusht om af te spreken en ook op m'n borst had geklopt van: 'kijk eens wie er met me flirt'. Al denk ik niet dat het lang geduurd zou hebben, omdat ik niet echt wou weten wie zij was en ik al sneller zou hebben afgehaakt op het uitblijven van antwoorden.
